Met zeven studenten van verschillende disciplines van Fontys Faculteit van de Kunsten reisde ze zes weken af naar Darling (Zuid-Afrika), waar ze vijf performances maakte over de verhalen van inwoners uit het dorp. Alle performances werden gepresenteerd op een driedaags festival. Een fantastische ervaring! Lees hieronder over drie van haar performances.
In deze versie is de wolf een soepele verkoper, die Roodkapje een smartphone cadeau doet. Zijn plan werkt: ze zit zo in haar telefoon verdiept dat ze niet doorheeft dat hij voor haar neus haar oma opensnijdt…
In Mothers Touch, een muzikale een beeldende performance, lieten we zien hoe sterk moeder-dochterband is. Met tweestemmig akoestische zang, gecombineerd met dans.
Een performance waarin een radeloze moeder, omringt door indringende portretten van haar zoon, alles uitspreekt wat ze haar zoon toewenst. Ze is zijn grip op hem verloren: hij leeft op straat en is in de ban van drugs. Maar hij heeft één droom: rapper worden.
In Ik besta ook nog staat Nora’s perfectionisme haar relatie met Gijs in de weg. In alles wil ze de beste zijn: ze wil cum laude afstuderen, een sportschoollichaam hebben en een rijk sociaal leven onderhouden. Maar hoe perfect is je leven, als je geen energie over hebt voor je relatie
2014 – Regie, script, productie, montage.
Geef me meer
meer eten, meer slapen
meer yoga, meer praten, meer stappen
meer fietsen, meer grappen, meer bietsen
meer geld en meer spullen, meer liefde, meer trots.
The Piano Poets zijn kinderen van de burnout-maatschappij. Ze razen maar door, verlangend naar stilte. Ze brengen ‘pianopoëzie’: muzikale gedichten voorgedragen op minimal piano music. Een geheimzinnige, melancholische sound waarbij je kunt ontsnappen aan het geraas van de stad.