'Bij het bombardement van Rotterdam denk ik aan Jan Smit en niet aan mijn oma' is een mozaïekvertelling over de dromen van drie generaties vrouwen, en hoe die wringen met de verwachtingen die de samenleving van hen heeft. Welke levenslessen geef jij door aan je dochter
Ondanks dat de tijden zijn veranderd, zijn de rolopvattingen – en dus de worstelingen van vrouwen – opvallend hetzelfde. Leonie bevraagt feminisme, en de huidige visie op de rol én verantwoordelijkheid van vrouw-zijn. Ook de doorwerking van oorlogstrauma’s wordt zichtbaar. Een ode aan verborgen verhalen en het verstrijken van de tijd.
Deze voorstelling is gemaakt in coproductie met Festival Karavaan en was te zien op de Winterkaravaan 2022 en op het Café Theaterfestival Utrecht. Hij is deze maand nog te zien op het Café Theaterfestival Rotterdam (24 & 25 maart 2023).
Daarna zal hij in coproductie met het Makershuis Alkmaar (Festival Karavaan) worden uitgewerkt tot een avondvullende zaalvoorstelling.
Meer info? Neem gerust contact op!
Lisa en Bastian zijn allebei student in Amsterdam. Als ze hun derde date hebben, voelt Lisa de druk om met Bastian naar bed te gaan. Gemixte signalen, de druk om niet leuk gevonden te worden en de druk om geen ‘pandapunten’ meer te krijgen spelen in deze film de hoofdrol. Een onbewuste voorloper op de #metoodiscussie.
2016 – Script, regie, productie, montage.
Soms is het beter je niet uit te spreken
Met de stroming mee te zwemmen
Met de winden mee te waaien
Soms is het beter je niet uit te spreken
Eeuwig blijven zweven
In die donkerblauwe lucht
Maar wat als je zeeziek wordt?
Collectief D.C. al Fine was een ‘onderzoekscollectief’ en bestond uit Leonie Kuhlmann, Daphne Horsten en Margot Kerstens. In Bewegende deeltjes werd akoestische zang, gesproken woord en dans gecombineerd tot modern muziektheater. Een ritmische vertelling die nog een tijdje nazingt.