Voor het zeecontainerprogramma van Over het IJ 2021 schreef en regisseerde Leonie de monoloog BACKSPACE.
Er komen twee lichten mijn kant op
Het lijken de partylampen wel
Als in een reflex doe ik mijn ogen dicht
Na een fantastische stapavond fietst Thijs de gracht in en verdrinkt. Groen, blauw, rood. Witte flitsen. Waar denk je aan in de luttele seconden tussen leven en dood? Beklim onze stellage, toren uit boven het festival en ontferm je over iemands laatste minuten. Als jij de tijd terug zou kunnen draaien, wat zou je dan anders doen? BACKSPACE is een visuele monoloog en een ode aan het leven.
De theaterkrant schreef over BACKSPACE:
De monoloog Backspace imponeert alleen al met de prachtige setting: publiek kijkt vanaf een stellage over de rand van de zeecontainer neer op de speler, die languit in een laag water ligt. (…) Regisseur Leonie Kuhlmann schreef een mooie monoloog, waarin ze fragmenten uit een leven componeert tot een mozaïek waarbij de toeschouwer zelf in gedachten de scherven aan elkaar mag lijmen. (…) Backspace is een mooi, helemaal af kleinood.”
Lees hier de volledige recensie
Deze korte film gaat over de tweelingzusjes Eef en Sophie. Ze zijn heel erg hecht met elkaar, tot Eef besluit haar vriend achterna te gaan die een baan krijgt in Canada. Leonie’s premisse is dat liefde alleen kan bestaan als je elkaar ruimte geeft. En je niet vastklampt aan elkaar, zoals deze zusjes doen. Ook gaat Zusjes over ‘eigen keuzes maken’: wat is dat, eigen keuzes? Gaan die dan per definitie niet over je naasten? Hebben die daar niks mee te maken en ook niks over te zeggen? En is kiezen voor je naasten niet ook voor jezelf?
2017 – Script, regie, productie, montage, actrice.
Soms is het beter je niet uit te spreken
Met de stroming mee te zwemmen
Met de winden mee te waaien
Soms is het beter je niet uit te spreken
Eeuwig blijven zweven
In die donkerblauwe lucht
Maar wat als je zeeziek wordt?
Collectief D.C. al Fine was een ‘onderzoekscollectief’ en bestond uit Leonie Kuhlmann, Daphne Horsten en Margot Kerstens. In Bewegende deeltjes werd akoestische zang, gesproken woord en dans gecombineerd tot modern muziektheater. Een ritmische vertelling die nog een tijdje nazingt.