Met zeven studenten van verschillende disciplines van Fontys Faculteit van de Kunsten reisde ze zes weken af naar Darling (Zuid-Afrika), waar ze vijf performances maakte over de verhalen van inwoners uit het dorp. Alle performances werden gepresenteerd op een driedaags festival. Een fantastische ervaring! Lees hieronder over drie van haar performances.
In deze versie is de wolf een soepele verkoper, die Roodkapje een smartphone cadeau doet. Zijn plan werkt: ze zit zo in haar telefoon verdiept dat ze niet doorheeft dat hij voor haar neus haar oma opensnijdt…
In Mothers Touch, een muzikale een beeldende performance, lieten we zien hoe sterk moeder-dochterband is. Met tweestemmig akoestische zang, gecombineerd met dans.
Een performance waarin een radeloze moeder, omringt door indringende portretten van haar zoon, alles uitspreekt wat ze haar zoon toewenst. Ze is zijn grip op hem verloren: hij leeft op straat en is in de ban van drugs. Maar hij heeft één droom: rapper worden.
Een komische film over de klassieke strijd tussen twee mannen om één beeldschone vrouw. Jasper is smoorverliefd op Merel, met wie hij eindelijk een date heeft geregeld. Merel vraagt hem op te halen bij haar oppasadresje en terwijl zij zich klaar maakt moet Jasper ‘eventjes op Kai letten’. Kai is echter ook verliefd op zijn oppas en gaat op oorlogspad. In de paar minuten die hij heeft probeert hij Jaspers leven zo zuur mogelijk te maken, in de hoop Merel voor zichzelf te winnen. Hij wil immers met haar trouwen!
Soms is het beter je niet uit te spreken
Met de stroming mee te zwemmen
Met de winden mee te waaien
Soms is het beter je niet uit te spreken
Eeuwig blijven zweven
In die donkerblauwe lucht
Maar wat als je zeeziek wordt?
Collectief D.C. al Fine was een ‘onderzoekscollectief’ en bestond uit Leonie Kuhlmann, Daphne Horsten en Margot Kerstens. In Bewegende deeltjes werd akoestische zang, gesproken woord en dans gecombineerd tot modern muziektheater. Een ritmische vertelling die nog een tijdje nazingt.