Hoera! Welcome to motherhood staat komend seizoen alvast in zeven theaters inhet land. Wanneer kom jij kijken?
Kaartjes zijn te koop via de websites van de theaters. Zie: linktr.ee/welcometomotherhood.nl
Over de voorstelling: Welcome to motherhood is een fysieke en intiemeperformance over de impact van het moederschap.
Er zijn zoveel dingen die ze je niet vertellen als je moeder wordt. Natuurlijkzijn er de verhalen over de periode na een bevalling: dat je haar met bossenkan uitvallen, of dat één op de drie vrouwen met bekkenbodemschade blijftlopen. Maar het moederschap is zoveel complexer dan dat, het staat bol vanonfeitelijkheden en zaken die misschien veel fundamenteler, ongemakkelijker enongrijpbaarder zijn: wie ben ik? Hoe bouw ik mezelf weer op? Kan dat überhauptof accepteer ik dat ik de komende – wat is het? – vier, vijf, tien jaar onderconstructie ben? Denk ik te veel aan mezelf? Denk ik wel genoeg aan het kindje?Of denk ik juist te veel aan het kindje en te weinig aan mezelf en wie doe ikdan uiteindelijk tekort.
Welcome to motherhood is een intieme, fysiekeperformance, waarin drie generaties vrouwen vertellen over wat het krijgen vaneen kind betekende voor hun eigen levens, dromen en verlangens? Eenpersoonlijke voorstelling over controle en loslaten, over soms keihardingehaald worden door de realiteit en over de vraag welke levenslessen moedersdoorgeven aan hun kinderen.
Deze korte film gaat over de tweelingzusjes Eef en Sophie. Ze zijn heel erg hecht met elkaar, tot Eef besluit haar vriend achterna te gaan die een baan krijgt in Canada. Leonie’s premisse is dat liefde alleen kan bestaan als je elkaar ruimte geeft. En je niet vastklampt aan elkaar, zoals deze zusjes doen. Ook gaat Zusjes over ‘eigen keuzes maken’: wat is dat, eigen keuzes? Gaan die dan per definitie niet over je naasten? Hebben die daar niks mee te maken en ook niks over te zeggen? En is kiezen voor je naasten niet ook voor jezelf?
2017 – Script, regie, productie, montage, actrice.
Soms is het beter je niet uit te spreken
Met de stroming mee te zwemmen
Met de winden mee te waaien
Soms is het beter je niet uit te spreken
Eeuwig blijven zweven
In die donkerblauwe lucht
Maar wat als je zeeziek wordt?
Collectief D.C. al Fine was een ‘onderzoekscollectief’ en bestond uit Leonie Kuhlmann, Daphne Horsten en Margot Kerstens. In Bewegende deeltjes werd akoestische zang, gesproken woord en dans gecombineerd tot modern muziektheater. Een ritmische vertelling die nog een tijdje nazingt.